Փոխիր սկզբում քեզ, հետո բողոքիր, որ երկրում ոչինչ չփոխվեցՀետաքրքիր էակներ են մարդիկ։Միշտ բողոքում են, միշտ իրենց սխալների համար քննադատում են ուրիշներին, քթները խոթում են քաղաքականություն ու ցույց տալիս թե իբր իրենք բավականին գիտակ են հարցեր լուծելու ու իրենց դնում են բոլոր պաշտոնյաների փոխարեն, փնթփնթալով, թե՝ մեկ է ես ավելի լավ կարող էի ասյ մեկ տարվա ընթացքում երկիրը փոխել։Քաղաքացին երկրի իշխանությունից մի բան պահանջելու համար նախ և առաջ պետք է հասկանա, ինչ կարողացավ իր մեջ փոխել մեկ տարվա ընթացում։ Մի թե մեկ տարի առաջ էլ չէին բողոքում, որ ուտելիքը թանկ է, որ տրանսպորտը անմխիթար վիճակում է, որ աշխատավարձերը ցածր են, իսկ աղբամանները լիքը։ Ինչ փոխվեց մի տարվա մեջ, ամն մարդ իր մեջ պետք է փնտրի։ Օրինակ հիմա, աղբահանությունը մեկ տարի առաջվա հետ համեմատած ավելի նորմալ է կատարվում, սակայն ինչու քաղաքացին չի հասկանում կամ իրեն նեղություն չի տալիս աղբը աղբամանը նետել։Ինչու տրանսպորտից օգտվելիս սիրո ու համերաշխության հեղափոխությունը չի գործել ու ինչու են մարդիկ դեռ իրար վատություն անելով իրենց լավ զգում։Բազմաթիվ ինչուներ կարելի է թվարկել, սակայն յուրաքանչյուր մարդ փոփոխություն տեսնելու համար, պետք է առաջինը սկսի իրենից, որ զիջի, որ հարգի, որ մաքուր պահի քաղաքը ու դադարի քննադատել ուրիշերին։ Շատ հեշտ է, երբ երթուղայինում նստած ես ու բողոքում ես թե ինչու վարորդը չի քշում, դու ուզում ես շուտ տուն հասնել, բայց հեռիք է մի օր երթուղայինից ուշացողը դու լինես ու արդեն հասկանում ես, որ սխալ է մտածել,որ աշխարհը քո շուրջն է պտտվում։Ոչ ոքի համար էլ հեշտ չէ անել քայլ իրեն փոխելու համար, բայց միայն բողոքելով էլ մենք չենք հասնի մեր երկրի զարգացմանը։ Եթե մենք ՝ ուսանողներս չընդունենք մեր սխալնորը, որ շատ դեպքերում մենք ենք ծուլանում, եթե անցորդը չընդունի,որ ինքն է աղտոտում փողոցը, եթե վարորդները չընդունեն,որ 100 դրամի համար 40 հոգու կյանք են վտանգում, մենք կմնանք նույն տեղղում կանգնած ու մեր երկրում ոչինչ էլ չի փոխվի։