Եվ ցավը դարձավ ցասում
Եվ ցավը դարձավ վրեժ
Երկիրս դարձավ ամբոխ
Բռունցքն իր կրկին կիտեց։
Աշխարհը դարձավ մի բուռ,
Կծկվեց երկրիս սրտում
Ու Երկրիս սրտից ողբաձայն
Արցունք ու այրուն է հորդում։
Քեզ ո՞վ անիծեց ասա
Ո՞վ թաղեց խավարի սրտում։
Աշխարհի մեղքերից հյուծված'
Աշխարհի խավար ընդերքում։
©Hrachuhi Ghadimyan