Դու խոսում ես բարդ ու կարեվեր,
Ես լսում միայն, փորձում վերլուծել,
Եթե կարող ես՝ խոսք ասա դյութիչ,
Ու ես կազատվեմ այս խենթ վիճակից:
Գլխապտույտ է օրը ինձ բերում, հազար ու
մի բան, որ չեմ հասկանում,
Եվ միայն Դու ես, քո ահեղ ձայնով,
Ճշմարտություններ ինձ բացահայտում:
Օ, դառն է այս զրույցի թեման,
Բայց հով է տալիս սրտիս այն գոնե,
Ի՞նչ է քո հոգում այդպես ծվարած,
Որ պիտ հուշի ինձ մի նորովի կյանք:
