Կուզեի քեզ լսելի ձայնով խոսեի...
քեզ հասանելի հայացքով նայեի երբ կտեսնեի դռնից նորից ներս մտնելիս ...
քեզ շոշափելի ամուր գրկեի `ոչ մտովի
քայլեինք միասին ու սիրառատ հայացքով զննեինք անցորդներին...
կուզեի սեր շաղ տայինք մայթերին որով կքայլեինք ,
քայլեինք դանդաղ ու խենթացած ` անձրևից
Ու
թող անցորդների «խենթ են ի՞նչ է  » հայաքները մեզ պարուրեին ...
թող որ կորեինք կողք կողքի ու գտնեինք մեզ մեկս մեկի մեջ  ` մեկս մեկով ... ... ...\\\